Spellenpret viert 100e Spellenpret

Al bijna twintig jaar organiseren Lody en Caroline van Kokshoorn met tweemaandelijkse tussenpozen een spellendag onder de naam Spellenpret in het gebouw van de lagere school De Startbaan in Sassenheim.

De opzet ervan is nog seetds hetzelfde als toen ze hier met starten: ze nemen een deel hun eigen (indrukwekkende) spellenverzameling mee van thuis en zetten dat neer voor gezamenlijk gebruik. Om 12:00 gaan de deuren open, rond 18:00 is er een gezamenlijke maaltijd en om middernacht moet iedereen weer op huis aan.
Op normale Spellenpretdagen zijn er tussen dertig en veertig bezoekers die overal vandaan komen. Sommigen van hen zelfs speciaal van de andere kant van het land. Die boeken een hotelletje en maken er een weekendje van. Het is er - elke keer opnieuw - weerzien met oude bekenden.
Een sleutel van het succes van Spellenpret is de open inloop. Omdat het geen vereniging is en er geen ledenbestand is, is iedereen gelijk en is niemand meer of minder dan anderen.
Een ander verschil met spellenclubs en -verenigingen is dat er allerlei spellen gespeeld worden, lichte én zware en dat er tussendoor veel van tafelsamenstelling wordt gewisseld.
Er staan altijd thermoskannen koffie en thee en bakjes met koek en snacks klaar + een spaarpot voor een vrijwillige financiële ondersteuning.

Gisteren was er de honderdste aflevering. Als een "normale" editie van spellenpret al een feestje is dan is een honderste een heel bijzonder feestje. Voor de gelegenheid was er een Bring&Buy, er waren twee tombola's, er was taart en koek en voor de gelegenheid hadden Lody en Caroline voor een bufet gezorgd. Hun kinderen hielpen met de logistiek.
Wat ik miste was de plaatselijke show- en drumband, een toespraak van de burgemeester en een welverdiend lintje of ereburgerschap van de gemeente Teylingen. Dat had ik dik verdiend gevonden!

Zestig bezoekers telde ik op een bepaald moment, waarvan sommigen cadeautjes hadden meegenomen. Ik schat dat er over de gehele dag veel meer geweest moeten zijn omdat sommigen alleen in de middag en anderen alleen in de avond aanschoven. Iets dat doorgaans ook gebruikelijk is.

Of ik het er naar mijn zin had? Buitengewoon!

Lody en Caroline, ik weet dat ik namens alle bezoekers spreek wanneer ik jullie ontzettend bedank voor jullie gastvrijheid en inzet. Ik hoop dat jullie nog heel lang het enthousiasme zullen opbrengen voor de organisatie van dit initiatief.

En ik hoop ook dat de opzet nooit zal veranderen want gewone spellenclubs zijn er al genoeg.